“De Ruilwinkel is een beetje mijn familie in Nederland!”
Stel je voor. Je bent in eigen land een architect. Je hebt een goede baan bij het ministerie, je werkt vijf dagen in de week, terwijl je kinderen op de opvang zitten. Je man is cardioloog, je hebt drie gezonde zonen en het leven is goed. Totdat er oorlog komt. Alles verandert. Je besluit te vluchten. Eerst gaat je man en later in 2015 kun je samen met je zonen, je gezin herenigen. In Nederland. Helmond om precies te zijn.
Dit is het verhaal van Thanaa, een van onze vrijwilligsters in de Humanitas Ruilwinkel. Thanaa komt uit Syrië en eenmaal in Nederland gaat ze direct naar school, om de taal te leren en haar inburgeringsdiploma en staatsexamen programma II diploma te halen. Een vriendin op school vertelde haar over de Humanitas Ruilwinkel. “Daar moet je naartoe gaan! Je kunt spullen ruilen. Zonder geld. Veel andere diensten”. Een winkel zonder geld !! Haar nieuwsgierigheid is gewekt en zo komt Thanaa in de Humanitas Ruilwinkel terecht.
Eerst ontdekt ze de winkel als klant. Ze voelt er zich thuis en er is van alles te doen. Juist ook de activiteiten die naast het winkelen worden aangeboden spreken haar aan. Nu werkt Thanaa inmiddels alweer ruim drie jaar als vrijwilligster in de Ruilwinkel. “Ik vind de cultuur in Nederland leuk, met veel vrijwilligerswerk.
Het is hier gezellig. Niet saai. En er is veel in de winkel: naaiatelier, fietsenmaker, kapper, taalles, moedersgroep en veel andere activiteiten”
Thanaa helpt alle klanten graag en wanneer nodig wordt ze gevraagd om te tolken. Zeker bij nieuwe klanten die soms slecht Nederlands spreken, is ze zo een grote hulp. Al wordt er in principe Nederlands gesproken in de Ruilwinkel, want net als Thanaa zijn er meer vrijwilligers die juist hun taalvaardigheden willen verbeteren door in de winkel te werken.
Thanaa vindt haar vrijwilligerswerk belangrijk. Ze wil iets voor zichzelf doen én iets doen voor Nederland. En daar waar zij eerst door een vriendin naar de Humanitas Ruilwinkel werd verwezen, doet zij dat nu zelf op allerlei plekken wanneer ze daar ook vrijwilligerswerk doet. Bijvoorbeeld bij de LEV-groep waar ze als tolk werkt voor de statushouders die participatiecursussen volgen. Of wanneer ze helpt is bij de kledinguitgifte bij de Fonkel, die twee keer in het jaar plaatsvindt.
“De Ruilwinkel is een beetje mijn familie in Nederland. Zij feliciteren me bij alle gelegenheden, bijvoorbeeld krijg ik een kaartje als ik jarig ben, en nu heb ik weer klompen gekregen om te vieren dat ik genaturaliseerd Nederlander ben geworden!” Nederland is het beste land. Ik ben heel blij dat ik hier met mijn familie ben. Hier is het veilig, aardige mensen, mooie natuur en alles is netjes en goed geregeld.”
